ثبت تصاوير خبري خالي از دردسر نيست

به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر ، امروزه عكاس خبري به عنوان يك شاخه مهم عكاسي محسوب مي شود و كاوش كردن در هنجارهاي اجتماعي ، پرداختن به موضوعات زندگي روزمره و ارتقاي سطح آگاهيهاي عمومي از طريق رسانه عكس و ثبت آن به عنوان اسنادي تصويري از مهمترين مواردي است كه امروزه عكاسان به آن مي پردازند.

عكاسان بايد با توجه به موقعيت محيطي افراد حاضر در مراسم و توجه بر روي شخصيت ها و همچنين لحظاتي كه مطابق برنامه هاي مراسم برگزار و اجرا مي شود را پيش بيني و با نگاه خبري و نيت اطلاع رساني عكاسي كنند و در اين راه هيچ كس به فكر مشكلات بر سر راه اين قشر نيست.

مديران رسانه ها بدون توجه به مشكلات عكاسان تنها خواهان تصاويري خاص هستند و در صورتيكه بحث حل مشكلات و حمايت از  عكاسان مطرح شود به آساني از آن سر باز مي زنند و از قبول ادامه همكاري لا آنان خودداري مي كنند.

عكاساني كه با وجود عدم حمايت هاي قانوني و لازم و همچنين دريافت حقوق هاي ناچيز نسبت به كار خود عشق مي ورزند و بي توجه به تمامي مشكلات به فعاليت خود ادامه مي دهند.

عكاس در كشور ما اگر صبور،  پر توان و مصمم نباشد به طور حتم توان رويارويي در برابر نا ملايمات و سختي ها را ندارد و پس از مدتي نسبت به كار خود سرد و در نهايت از حرفه عكاسي خارج مي شود.

ما در روزگاري هستيم كه اگر اتفاقي در گوشه اي از جهان رخ مي دهد هزاران نفر بخش خبري آن اتفاق را ثبت مي كنند ، اما در كشور ما متاسفانه هنوز حضور عكاسان به خوبي در محافل خبري جا نيافتاده و ارزش كار آنها پنهان مانده است...

عكاس روزنامه ابرار در خصوص مشكلات  اساسي عكاسان در ايران مي گويد : گرچه براي عكاسي از واحد هاي قضايي و انتظامي  بايد دستور اين امر را از واحد مربوطه دريافت كنيم  و مراحل طولاني  را طي نماييم اما در اكثر واقع نير با در اختيار داشتن دستور لازم  از فعاليت عكاسان ممانعت به عمل مي آيد.

امير نريماني در خصوص حمايت انجمن صنفي از عكاسان مي گويد : انجمن صنفي روزنامه نگاران حمايت چنداني از عكاسان صورت نمي دهد و تاكنون شاهد اقدام اساسي در جهت حمايت از عكاسان از سوي اين انجمن نبوده ايم .

وي با بيان اينكه حضور عكاس در صحنه هاي مختلف به خصوص زمانهاي بحران يك مزاحم تلقي مي شود مي گويد : اين نگاه منفي ريشه در مسائل فرهنگي و تاريخي دارد  به گونه اي كه تصوير برداري را يك بخش خدماتي و اطلاع رساني جامعه نمي بينند .

وي تصريح مي كند : عكاس مطبوعاتي حرفه اي بايستي فارغ از دغدغه به تهيه عكس و گزارش تصويري بپردازد و فرصت اين را هم داشته باشد كه علاوه بر ثبت وقايع محتوايي و خلاق به حاشيه موضوع نيز بپزدازد اما متاسفانه مشكلات ناشي از حقوق نا مناسب و عدم امنيت شغلي عكاس را از وظيفه و حرفه خود دور مي كند.

نريماني مي افزايد : امروزه اكثر عكاسان از دريافت وام و حمايت هاي بيمه اي محروم هستند و به طور كلي از نبود حمايت مادي و معنوي گله مند هستند و اين در حالي است كه انجمن صنفي عكاسان نيز تا كنون نتوانسته قدمي در راه حل مشكلات عكاسان در ايران بر دارد و همچنان اين قشر  با مشكلات خود دست به گريبان هستند.

يكي از عكاسان با سابقه كه بيش از 40 سال سابقه عكاسي دارد ، در خصوص مشكلات پيش روي عكاسان مي گويد : به رغم  اينكه حرفه عكاسي با مشكلات بسياري همراه است ، اما كماكان مسئولان مطبوعات شناخت درستي از حرفه عكاسي ندارند و مشكلات عكاسان را درك نمي كنند .

علي كاوه مي گويد: عكاسان فعال در مطبوعات تنها با تلاش و پشتكار خود به درجات بالا دست پيدا مي كنند و در بين اهالي مطبوعات شناخته مي شوند و  اين در حالي است كه در اين راه مسئولان مطبوعات هيچ گونه نقشي در اين باره ندارند .

وي در ادامه مي افزايد : اكثر عكاسان روزنامه ها مجبور هستند  خود مبادرت به تهيه دوربين عكاسي نمايند و خبرگزاري و روزنامه مربوطه تنها با عكاسي  قرارداد منعقد مي كند كه دوربين عكاسي را با هزينه خود تهيه كند .

كاوه به حقوق هاي ناچيز عكاسان اشاره مي كند و مي گويد : حقوق هاي دريافتي عكاسان در ايران حتي  كفاف هزينه اياب و ذهاب  آنان را نيز نمي دهد و اكثر آنان با مشكلات مادي مواجه هستند .

وي تصريح كرد : دريافت حقوق هاي ناچيز باعث شده تا عكاسان علي رغم ميل باطني خارج از كار در مطبوعات  به  كارهاي آزاد نيز بپردازند و چاره اي جز اين ندارند .

كاوه در خصوص نقش انجمن صنفي عكاسان در حمايت ازعكاسان مطبوعات مي گويد : در اختيار گذاشتن تلفن همراه به قيمت دولتي تنها اقدام انجمن صنفي در حمايت از عكاسان بوده و ديگر شاهد اقدام خاصي از سوي انجمن نبوده ايم.

خودداري مديران مطبوعات از  بيمه عكاسان 

دبير گروه عكس خبرگزاري مهر در ارتباط با مشكلات عكاسان خبري مي گويد: ارائه كارت خبري براي ارگانهايي امنيتي و انتظامي قابل قبول نيست و عكاسي مستلزم تهيه مجوز لازم است در واقع امروزه سختگيريهاي بي مورد ارگان ها مانع از فعاليت عكاسان شده است.

مجتبي تكين مي افزايد : مقرر شده بود تا جليقه هايي به منظور شناسايي از سوي نيروي انتظامي در اختيار عكاسان قرار گيرد  اما با وجود در اختيار داشتن جليقه بارها و بارها عكاسان مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند .

وي تصريح مي كند : در حال حاضر تنها كساني مي توانند به عنوان عكاس در مطبوعات فعاليت كنند كه دوربين عكاسي  را با هزينه خود خريداري كنند در واقع راسنه و مطبوعات هيچ گونه حمايتي از عكاسان در خريد دوربين و تجهيزات لازم صورت نمي دهد .

وي با بيان اينكه اكثر مديران مطبروعات از بيمه نمودن عكاسان خودداري مي كنند مي گويد : اكثر مديران از بيمه نمودن عكاسان خبري سر باز مي زنند و توجه به سرنوشت آنان در آينده ندارند.  

تكين خواستار تحت پوشش بيمه قراردادن ، توجه به وضعيت اقتصادي و فراهم كردن امنيت شغلي  عكاسان خبري از سوي رسانه ها و مديران  مطبوعات  شد .

عدم وجود قانون محكمي براي دفاع از حقوق عكاسان 

عكاس روزنامه قدس نيز با انتقاد از عملكرد مديران مطبوعات مي گويد : عكس بر اساس ذوق و سليقه عكاس گرفته مي شود و  به طور حتم عكاس بيش از مدير رسانه هماهنگي عكس با مطلب را درك مي كند اما مديران در چنين مواقعي هميشه نظرهاي مخالف عكاس را دارند .

مجيد مردانيان وضعيت عكاسان خبرگزاري ها را مساعد تر از عكاسان روزنامه ها ذكر مي كند و مي افزايد : در دوران جنگ امريكا و عراق برخي عكاسان با حمايت هاي رسانه خود راهي كشور عراق شدند اما ما به دليل عدم حمايت مالي از سوي روزنامه  خود از حضور در چنين صحنه مهم خبري محروم شديم .

وي تصريح مي كند : در صورتيكه خواهان عزيمت به كشور مربوطه بوديم بايد هزينه سفر را تقبل مي كرديم كه اين امر با توجه به وضعيت مادي نا مناسب عكاسان غير ممكن بود .

حمايت انجمن صنفي از عكاسان  فقط در حد حرف و شعار است

مردانيان با اينكه قانون محكمي براي دفاع از حقوق عكاسان در ايران وجود ندارد مي گويد : يك عكاس بايد فحش ، ناسزا ، ضرب و شتم را براي گرفتن يك عكس تحمل كند و اين در حالي است كه  قانوني كه بتواند حمايت لازم را از اين قشر داشته باشد وجود ندارد .

وي در ادامه در خصوص فعاليت  انجمن صنفي عكاسان در حمايت از عكاسان مطبوعات مي گويد :  در مواقعي كه يك عكاس نيازمند ياري و حمايت است انجمن صنفي كه حمايت از عكاسان جزء وظايف آنان بشمار مي آيد هيچ گونه حمايتي انجام نمي دهد.

وي كه سابقه 8 ساله در مطبوعات ايران  را دارد مي گويد : امروزه از عكس به عنوان يك عنصر تزييني در كنار مطالب استفاده مي كنند، اما نمي دانند هر كدام  از عكس هاي ثبت شده معناي خاص خود را دارند و مي توانند مكمل يكديگر باشند.

وي مي گويد : درمطبوعات آن طور كه بايد از عكس استفاده نمي شود و مديران مطبوعات كشور هيچ شناختي روي تاثيرات عكس بر روي مطلب ندارند.

مردانيان خاطر نشان مي كند : پس از ايجاد قرارهاي چند ساعته جهت بازديد وسايل كه وقت زيادي مي برد ، مزاحمتهاي بي مورد محافظان هنگام عكاسي كه در بعضي مواقع تقريبا عكاسي را غير ممكن مي سازد ، يكي از مشكلات اساسي عكاسان خبري است كه نه تنها فكر اساسي براي آن در نظر گرفته نمي شود بلكه هر روز بر تدابير امنيتي افزوده مي شود.